Samen met Liesbet Bielen en Jolien Laenen vertrek ik dinsdag elf oktober naar het cultureel centrum Hasselt. We gaan naar een lezing van Guido Vervoort met veel verwachtingen. Hij vraagt acht euro inkom voor een lezing van 20u00 tot 22u30, dat zal zeker de moeite zijn.
Liesbet heeft moeite met parking te vinden, dus we komen als laatste de zaal binnen. We nemen plaats in het midden van de zaal, afwachtend wat er zal gebeuren. Ik heb me thuis al een beetje ingelezen, zodat ik goed kan volgen.
Een man, blijkbaar Guide Vervoort, begint te vertellen. Hij vertelt heel beknopt over de geschiedenis van Myanmar. Na drie minuten is zijn verhaal al tot een einde gekomen. Hij sprak tijdens zijn drie minuten vaak over een reportage. Dus krijgen we dan nu een reportage te zien? Spannend!
Guido loopt naar het midden van de tribune, we denken toch dat het Guido is, hij heeft zichzelf nog niet voorgesteld aan het publiek. Hij zet zich neer en er verschijnt een klein beeld op het grote witte scherm vooraan.
‘Nu zal de film beginnen’ denk ik, maar er volgt iets heel anders. We krijgen een foto te zien en nog een foto en nog een en nog veel meer foto's. Guido en een vrouw geven ondertussen commentaar bij de foto’s. Hieronder vind je het programma van de avond.
Jolien, Liesbet en ik vertrekken in de pauze van de ‘rapportage’ naar huis. Wat heb ik bijgeleerd over Myanmar:
- Er zijn veel tempels,
- Teakhout is hun belangrijkste exportproduct,
- Tempels worden gemaakt van teakhout bezet met bladgoud,
- In elk dorpje is er een pottenbakker,
- Boeddhistische monniken kan je herkennen aan een kaal hoofd en een roze gewaad
Voilà, dit heb ik onthouden van een anderhalf uur lange uiteenzetting. Hopelijk kan het internet mij meer informatie geven over Myanmar, het vroegere Birma.
