vrijdag 30 december 2011

Panorama: Het nieuwe zoet

Vandaag kijk ik een reportage van Panorama op de laptop. De reportage is al enkele weken oud, maar toch wil ik hem zien. In de PHL is er dan ook hevig gediscussieerd over Stevia, het nieuwe zoetmiddel.



Ik wil meer weten dus ik ga op zoek naar de reportage. Terwijl ik deze bekijk, drink ik een tas thee… met extra suiker. Ik eet ook een koekje…met suiker. Ik blijf kijken, ik vind het vreselijk dat er overal zo veel suiker wordt gebruikt en toch zit ik hier te eten en te drinken.

Ik hou ongelofelijk veel van zoetigheden. Een leven zonder suiker zou gewoon onmogelijk zijn. Op dit moment is aspartaam een vervangmiddel voor suiker, maar dat mag ik niet eten o.w.v. mijn migraine. Sinds kort ben ik ook te weten gekomen dat ik geen chocolade meer mag ete. Suiker wordt uit mijn leven gegooid, maar ik verzet me ertegen. Ik moet suiker hebben, ik ben verslaafd.

Daarom is het belangrijk voor mezelf dat ik deze reportage kijk. Ik leer kennismaken met een nieuw natuurlijk product. Stevia is een plantje van de jungle dat wel drie keer zo zoet is dan suiker. Dat Stevia maar snel op de markt komt!

In de reportage volgen enkele camera’s een gezin van vier. Moeder, vader en twee jonge zonen. Ze zullen drie weken geen suiker meer eten. Dit blijkt de eerste week veel moeilijker dan verwacht. Ze ondervinden dat in alles suiker zit. Daarnaast zet panorama een stap in de wereld van de lobby’s en politiek. We zien een kant van het verhaal, wat verborgen is voor het volk. Een duistere kant waarvan de consument niets weet, komt aan het licht. Coca Cola wordt onder de loep genomen, de Europese Unie ligt onder de sloef van de lobby’s en enkele wetenschappers brengen duidelijk cijfermateriaal.

In deze blog bespreek ik de evolutie van suiker en de ontdekking van Stevia (zonder ondertussen koekjes te eten weliswaar).

Rimpels - paco roca

Rimpels is een volwassenenstrip van Paco Roca. De strip handelt over de ziekte van Alzheimer. We volgen een oude man die geleidelijk aan meer en meer vergeet.



Ik heb deze strip meegenomen op de grote vakantie in 2011. De strip was op drie uurtjes verslonden. Het is een ongelofelijk prachtig meeslepend verhaal. Je kan de theorie van de ziekte van Alzheimer leren in boeken, maar dan weet je niet hoe het in de realiteit gaat. Daarom was deze strip zo fijn om te lezen. Je leert er de menselijke kant van de ziekte kennen. Stapsgewijs verslechterd de toestand van het hoofdpersonage, zonder dat hij dat beseft.



Ernest woont samen met zijn zoon. De zoon kan echter niet meer voor hem zorgen en Ernest moet naar een verpleeghuis. Ernest gelooft soms nog dat hij 40 jaar is en dat hij bij de bank werkt. Hij begint ook vaker en vaker zaken te vergeten. Naarmate de strip vordert, wordt hij vergeetachtiger. Hij kan zelfs niet meer zijn kleren aandoen, want hij weet niet waarvoor ze dienen. Gelukkig heeft Ernest een kamergenoot die hem goed kan helpen. Hij plakt allemaal klevers op Ernest zijn kleren om hem te helpen. Uiteindelijk is Ernest zijn ziekte te ver gevorderd en moet hij naar de bovenste verdieping, waar de ergste gevallen zitten.



De strip bespreekt de fase van de ziekte van Alzheimer. In dit blogbericht zal ik verder inzoomen op de ziekte.

donderdag 29 december 2011

Trust – David Schwimmer


Trust is een film van 2010 geregisseerd door David Schwimmer (Ross in Friends). De film handelt over een veertienjarig meisje dat een laptop voor haar verjaardag krijgt. Ze begint te chatten met een jongen van 16. Hij heeft dezelfde hobby als haar en ze chatten dag en nacht met mekaar. Na een tijdje sturen ze foto’s naar elkaar en Charlie blijkt geen 16 jaar te zijn. Hij is 18 jaar en knap! Annie blijft met hem chatten en ze vertrouwt Charlie volledig. Annie is hopeloos verliefd op Charlie en ze besluiten mekaar te ontmoeten in het shoppingcentrum als Annie’s ouders weg zijn. Annie verwacht een jonge bink, maar er verschijnt een 40-jarige man voor haar. Charlie had gelogen, maar hij kan haar overtuigen om met haar mee te gaan naar zijn motel. Annie wordt verkracht, maar zo denkt zij er niet over. Ze blijft van Charlie houden en neemt het zelfs tegen de politie op voor hem. Het pas totdat Annie foto’s ziet van andere slachtoffers van Charlie dat ze breekt. ‘Hij houdt niet van mij, hij wou enkel seks’.

Annie

De film duurt meer dan anderhalf uur, maar is prachtig om naar te kijken. Je ziet verschillende kanten van het verhaal. De pijn van de ouders, de verliefdheid van Annie, de nood aan een spycholoog. Met andere woorden iedereen komt aan bod. De film is dus leerrijk voor zowel jongeren als ouders.

Daarom hebben we voor deze film gekozen bij projectorganisator. We nodigen ouders en leerlingen uit om naar deze film te komen kijken. Natuurlijk doen wij niet al het werk, de leerlingen helpen mee. Samen met de leerlingen bekijken we de film eerst en we analyseren de film tot in de puntjes. Hierna organiseren we de filmavond voor de ouders en de andere leerlingen.

Hopelijk kan ik met dit bericht ook jou aanzetten om de film te kijken, want je leert er veel van bij.

maandag 26 december 2011

Darwin's Nightmare - Hubert Sauper

Hubert Sauper - Darwin’s nightmare

Het is dinsdag 25 oktober 2011, twee uur in de namiddag. Liesbet en ik spreken af in de bibliotheek van de PHL om samen een film te kijken. We bekijken Darwin’s nightmare, want we hebben beide deze film gekozen en Liesbet heeft de dvd.


Liesbet heeft truffels bij en ik heb snoepjes gekocht om het wat gezelliger te maken. De film begint en na dertig minuten valt de moet ons in de schoenen. Wat een ongelofelijke saaie boel. De ganse film lang heeft Liesbet het moeilijk om wakker te blijven en ik vind de truffels interessanter dan de film.

We hebben ons echt doorheen de film moeten wurgen.  Normaal is er een motivatie, dat je veel kan bijleren, maar dat was zelfs niet het geval. De film biedt veel te weinig achtergrondinformatie. Er zijn vaak beelden zonder woorden, geregeld weten we dan niet over wat het gaat.

Het is ondertussen vijf december en ik weet bijna niets meer van de film. Ik weet nog wel dat hij handelt over de Nijlbaars in het Victoriameer in Mwanza, Tanzania. In mijn blog ga ik wat meer informatie geven over dit onderwerp ‘De nijlbaars zorgt voor armoede in de Nijlstreek.’.